Geçen haftanın destansı teknolojik başarısızlığından kurtulduğumu bildirmekten mutluluk duyuyorum ve bugün nihayet ikinci Düğün Çarşamba yazısını resepsiyonumuzla ilgili tüm ayrıntılarla paylaşmaktan heyecan duyuyorum!
İlk gönderiyi kaçırırsanız, düğün törenimiz, çiçekler, elbisem, nedime elbiselerimiz, damatlar smokin ve tüm sağdıç smokelerinin tüm detaylarını okuyabilirsiniz! Ama şimdi, Milwaukee, Wisconsin’de parti zamanı…
Resepsiyonumuz tarihi Pfister Hotel’in İmparatorluk Balo Salonu’ndaki törenden sadece iki blok uzaklıkta tutuldu. Victoria Oteli, Teddy Roosevelt’in burada vurulmasını içeren katlı bir geçmişe sahiptir! Size o sevme hissi veriyor, değil mi? Pfister en güzel Viktorya sanat koleksiyonuna ve iç mimariye sahip ve istediğimiz klasik, eski dünya düğünü için ideal bir siteydi. Yaldızlı tavanlar ve dramatik antika avizeler ile güzel imparatorluk balo salonu, samimi ve rahatlatıcı bir atmosferi korurken 200 konukumuzu mükemmel bir şekilde ağırladık.
Oscar de la Renta elbisemin omuz dışı işlemeli dantel kısmının bir caraco veya “topper” olduğunu tahmin ettiğimden tahmin etmiş olabileceğiniz gibi, gerçekten akşam yemeği ve dans için resepsiyon mekanımıza vardığımda kaldırdım. Tamamen farklı iki gelinlik istemiyordum, ancak standart düğün törenimize, resepsiyon için kolayca parti dostu askısız bir görünüme dönüşen çok daha resmi, muhafazakar bir bakış açısına sahip olma fikrini sevdim.
Gelinlik aramamın başlangıcında, kalbimi omuz dışı bir elbiseye yerleştirdim, ancak insanları sararken ve (özellikle bizim durumumuzda) agresif bir şekilde dans ederken kollarınızı yükseltmenin oldukça zor olduğunu denedikten sonra fark ettim. Omuz dışı işlemeli dantel üstümü kaldırabilmek, her iki dünyanın da en iyisine sahip olmamı sağladı: tören (ve resimler!) İçin istediğim görünüm ve resepsiyonda ek konfor.
Resepsiyonda, opera uzunluğu eldivenlerini de terk ettim ve perdemi çıkardıktan sonra saçlarıma, sadece chignon’umun yanına küçük bir grup fildişi gül yerleştirildi.
Nedimelerim, tören sırasında daha önce taşımalarını giydikleri kanatları düşürerek ve bunun yerine temel spagetti kayışları ile soluk periwinkle mavi elbise giyerek görünümlerini değiştirdi.
Kara kravat düğünümüzün klasik formalitesine rağmen, akşam havasız bir şeydi. Karakterlerle ve dans manyaklarıyla dolu bir odaya ek olarak, akşamı çok fazla kişilikle aşılamak için anladık. Sanırım en büyük hit, gelin ve damat altın folyo hakkında küçük quips ile basılmış kişiselleştirilmiş kokteyl peçetelerimizdi.
Her ne kadar sekiz zengin ve büyükanne ve büyükbabam ölmüş olmasına rağmen, çiçek ve mum içeren bir yan masada gösterilen resimlerimiz vardı.
Yakınlarda, konuklar, konuk defterimizdeki bir sayfaya yerleştirilecek kendi kendine yapışkan bir görüntü yazdıran Polaroid kameralarla selfie çekmeye teşvik edildi.
Konuklarımız hala Pfister’deki Kings Row odalarında kokteyllerin tadını çıkarırken ve gelin partisi, kokteyllerin ve Grand March’ın sonucunu bekleyen gelin süitinde resim sonrası bir araya geliyordu, Rich ve ben boş balo salonuna çaldı. Delilik devam etmeden önce tek başına birkaç dakika. Birlikte güzel balo salonumuzda ışık, çiçek ve dekorasyon denizine bakmak çok eğlenceliydi, hevesle ortaya çıkan tüm eğlenceyi tahmin ediyordu.
Kokteyllerin sonunda, Antika Keys, konukları nerede bulacaklarını bilgilendiren standart eskort kartlarının yerini aldı.
Her konuk masalarını bulduktan sonra, adlarını şeker kutularında yazmışlardı – saha kartları olarak iki katına çıkan düğün iyiliklerimiz. Her yer ayarının üstünde, her bir konuğun adı bir parşömen şeridinde yazılı ve monogramımızı içeren bir balmumu mührü ile mühürlenmiş olan her bir konuğun adı ile fildişi kurdele ile sarılmış altın kutularının bulunması fikrini buldum. Balmunun rengi sadece dekoratif değildi, üç mezeden hangisini seçtiğine dair bekleme personelini işaret etmek için yarattım. Mavi balmumu sığır eti, pembe balmumu somon ve fildişi balmumu vejetaryen oldu. Altın kutuların içinde isimlerimiz ve düğün tarihimiz, sadece gurme şeker üreticileri olan aile arkadaşları tarafından yapılan iki çikolata üzerinde kabartmalı. İyi arkadaşlar hakkında konuşun, ha?
Masalardaki akşam yemeği peçeteleri, özel yapım menü kartlarımızın yerleştirildiği bir cep oluşturmak için katlandı. Siyah ve altın baskılı menüler Beş dersin her biri derinlemesine ve monogramımız, isimlerimiz ve düğün tarihimiz üstte.
On guest tables, loose greens, votive candles and gold table numbers surrounded lush centerpieces of ivory roses, hydrangeas, and blush accents, in line with the ballroom’s victorian decor.
Like every bride, I was concerned about weather holding up on our special day. As we got closer to the date, (of course!) the weather report indicated that the ten days before our wedding day were blue sky and sunny and the ten days after our day were blue sky and sunny, but our wedding day was predicted to have rain and thunderstorms. AGH! The wedding and reception were both inside, but we of course were planning on taking pictures outside, so I had my fingers double and triple crossed despite the 80% chance of rain. Miraculously, the Milwaukee skies were cloudless through our wedding ceremony, and clouds just started forming gradually while we took pictures. Once we were all safely inside and literally as the grand march of the bridal party into the ballroom began, we heard huge crashes of thunder and had a bonafide light show through the huge windows behind the head table for the rest of the evening. In fact, the storm was so intense, the lakefront music festival was evacuated along with the PGA championship which was taking place nearby as well. We could not have had luckier timing!
The long head table had large, tall arrangements on each end with a garland that ran the length in between at the front edge of the table. Smaller arrangements and tea lights were placed throughout.
The ballroom had large bay windows around the perimeter so we also placed tall floating candle vases with floral arrangements matching the centerpieces around each.
Following dinner and speeches, rich and I cut the wedding cake, which was probably the most delicious cake I’ve ever had! And for real, this girl likes her cake, so that’s saying something. Our cake was filled with alternating layers of raspberry preserves and lemon curd, all topped with cream cheese white chocolate buttercream. Sheesh, my mouth is watering just thinking about it.
Once dancing was in full swing (no pun intended), I ended up dropping my wedding gown and slipping into a short spaghetti strap flapper-style ivory dress with beading and fringe throughout (you can find the exact Aidan Mattox dress in a slightly different color here, and similar dress here). Funny enough, I was figured out throughout the wedding-planning process to not have a separate dancing dress. I always thought, I only get to wear my wedding dress once, so I want to wear it as long as possible! However, at the insistence of a good friend who got married the summer before, I made a decision to get this little flapper dress as a back-up. She had advised me that although you try your wedding dress on lots of times, you never know until you have it on for lots of hours just how hot, heavy and/or uneasy it might become. Sure enough, after dancing for the first hour, I was desperate to slip into something lighter and a lot more conducive to our wild dance floor. Having my dancing dress waiting in the wings was a life saver!
In addition to switching dresses, I also switched footwear. I’m not normally a big wedge girl, but the extra support of the wedge in addition to the thick comfortable straps of these Jimmy Choo sparkly metallic wedge sandals made them best for dancing!
As huge music lovers, one of the first calls we made after getting engaged was to safe our 14-piece orchestra. Later, when creating the layout of the ballroom, our wedding coordinators kept insisting that the dance floor I requested was way too big. Nevertheless, knowing the band and our particular crowd, I held firm. I’m so delighted I did, because with the combination of an absolutely fantastic band and our friends and family who know how to light up a dance floor, essentially every square inch was packed for the entire night.
While I always suggest getting recommendations from the experts (online resources, venue coordinators, wedding planners, etc.), nobody knows both your vision and your special group of friends and family better than you do, so don’t be terrified to go with your gut and stick to your guns. One of my fondest memories of the evening was being in the center of the dance floor after everyone had been dancing for a lot more than three hours and seeing how packed it still was with all of our friends and family as musicians jumped on and off the stage and done trumpet, trombone and sax solos from the center of the dance floor. O unutulmazdı.
The night was a magical one for us, and for those of you starting the planning process, I hope this post uses some helpful ideas! I’ll be sharing a lot more wedding details and ideas (including honeymoon info and suggestions!) in upcoming wedding Wednesday posts, but if there’s something certain you think would be helpful, please let me know in the comments below!
Photography by Front room Photography